03. Festiwal Nowego Teatru - 55. Rzeszowskie Spotkania Teatralne

03. Festiwal Nowego Teatru - 55. Rzeszowskie Spotkania Teatralne



Rzeszów 18–26 listopada 2016

Ulotka festiwalowa wraz z cenami.pdf Harmonogram 03. Festiwalu Nowego Teatru  

Spektakle konkursowe

baner_fnt_1 Rzeszowskie Spotkania Teatralne to jeden z najstarszych festiwali w Polsce. W obecnej formule jest skoncentrowany na „nowym teatrze”, który całkowicie przewartościował pojęcie dramatyczności, zwracając się z jednej strony ku aktom performatywnym, z drugiej zaś – ku przekazowi multimedialnemu. Trzon programu stanowią spektakle czerpiące z języka nowych mediów, od dosłownego wykorzystania technologii cyfrowej w tworzeniu rzeczywistości scenicznej, po niewidoczne na pierwszy rzut oka przejmowanie ich konwencji przedstawieniowych i strategii narracyjnych. Dopełnieniem głównego nurtu festiwalowego jest idiom Multimedia/Konteksty: ŚLADY, obejmujący działania artystyczne usytuowane na styku teatru, performansu i sztuk wizualnych, których istotą jest przekraczanie granic pomiędzy różnymi dziedzinami sztuki. Program każdej edycji Festiwalu Nowego Teatru bierze się z „nasłuchiwania” wiodących w danym sezonie tematów, motywów, idei, które teatr przechwytuje z dyskursu publicznego. W tej chwili takim dominującym wątkiem wydaje się konstruowanie rozmaitych projektów przyszłości, które najczęściej przyjmują kształt posthumanistycznej antyutopii. Wizje te podszyte są zbiorowymi lękami i przeczuciem końca, nasilającym się wraz z eskalacją ideologicznych radykalizmów i falą uchodźców napływających do Europy. Fantazje na temat przyszłości są zatem konstruowane w atmosferze apokaliptycznej gorączki, rodząc się na „trupach” zachodniej demokracji i europejskiej wspólnoty, której tożsamość jest „rozpuszczana” w roztworze wszechobecnej konsumpcji zastępującej tradycyjne wartości duchowe. Zbiorowe lęki, stymulujące rozmaite scenariusze rychłej katastrofy, przyjmują nierzadko postać „upiorów przeszłości”, które powracają w zdeformowanej, przerażającej masce z odległych czasów, by – karmione narodowymi fantazmatami – odrodzić się ze zdwojoną siłą. Obserwowana od kilku sezonów „inwazja dybuków” (duchów przeszłości zagnieżdżonych w ciałach żywych), nie tylko zresztą w teatrze, odsłania źródła tych zbiorowych lęków, pozwalając przyjrzeć się z bliska rozmaitym operacjom i deformacjom, jakim poddawana była i jest nasza wspólna, europejska i nasza osobna, polska pamięć (czy też postpamięć). Wybierane przez współczesny teatr strategie dramaturgiczne są częstokroć wyrazem przekonania, że nie da się analizować historii inaczej niż z perspektywy współczesności – artyści chcą mówić o przeszłości we własnym imieniu, a nie przez pryzmat obowiązujących narracji i konwencji przedstawieniowych zapisanych w starych tekstach. Między tymi dwoma „brzegami”, wyznaczającymi perspektywę końca (przepowiadanego przez powrót „duchów przeszłości”) oraz nowego początku, powstającego na gruzach znanego nam świata, budowany jest główny program Festiwalu. Te tematyczne dominanty nie będą jednak traktowane dogmatycznie – nie wszystkie spektakle konkursowe muszą mieścić się w tym nurcie. Podstawowym kryterium doboru spektakli będzie bowiem ich jakość artystyczna połączona z oryginalnością czy wręcz osobnością zaproponowanego przez twórców języka. Wyraźnie określony profil tematyczny Festiwalu Nowego Teatru oraz intelektualna rama prowokująca dialog między zaproszonymi artystami i ich dziełami pozwalają wyróżnić go na tle innych przeglądów teatralnych organizowanych w Polsce. W konstruowanym właśnie programie konkursu rozważany jest udział spektakli najlepszych polskich scen teatralnych. Do udziału w festiwalu chcemy zaprosić przedstawienia stworzone przez artystów decydujących o obliczu współczesnego polskiego teatru. Tradycyjnie też swój spektakl zaprezentuje gospodarz festiwalu – Teatr im. Wandy Siemaszkowej. Będzie to realizacja współczesnego tekstu Pogorzelisko Wajdi Mouawada w reżyserii Cezarego Ibera. W programie wydarzenia pojawią się też inne formy prezentacji sztuki teatru – czytania performatywne, szkice sceniczne, warsztaty i pokazy multimedialne. Tak sprofilowana formuła festiwalu przyczyniła się do tego, że Teatr im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie uzyskał dotację na realizację zadania od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego – komisja ekspercka, tak jak w poprzednich latach, niezwykle wysoko oceniła zaproponowany przez Teatr kształt wydarzenia. W organizacji Festiwalu duże znaczenie ma także wkład finansowy naszego organizatora – Urzędu Marszałkowskiego Województwa Podkarpackiego.   Regulamin festiwalu 2016   Więcej o Festiwalu znajdziesz tutaj